Türkiye’de vergi yükü adaletsiz biçimde emekçilerin omzunda. Kamu hizmetlerini ayakta tutan memurlar, maaşlarından yapılan yüksek kesintilerle devletin kasasını doldururken; kuyumcular, müteahhitler ve serbest meslek sahipleri vergi sistemindeki açıklar sayesinde yükten kaçabiliyor.
Ücretliler Gizleyemez, Serbestler Beyanla Kaçar
Bir memur gelirini gizleyemez. Her kuruşu bordrodan geçer, her ay gelir vergisi kesintisiyle devletin kasasına gider.
Ancak serbest meslek sahipleri için tablo çok farklı:
Zarar beyanı, gider düşümü, muafiyetler ve denetim eksikliği…
Sonuçta kazanan değil, kayıtlı çalışan kaybeden oluyor.
Devletin vergi gelirlerinin yaklaşık %70’i maaşlı çalışanlardan toplanıyor.
Yani vergi yükünü, alın teriyle geçinenler sırtlanıyor.
2025 Vergi Dilimleri Memuru Yutuyor
2025 yılı gelir vergisi dilimleri, maaş artışlarını bile vergide eritiyor.
En düşük brüt maaşı 60.000 TL olan bir memurun eline geçen net tutar, kesintilerle %30–%40 oranında azalıyor.
Birkaç ay içinde %35’lik vergi dilimine giren memurlar, maaş artışı değil, vergi artışı yaşıyor.
Yüksek enflasyon ve ağır vergi kesintileri birleşince, alım gücü günden güne eriyor.
Kuyumcuya Muafiyet, Müteahhite Sıfır Beyan
Kuyumcular, altın satışındaki KDV istisnası ve yaygın faturasız işlemler sayesinde düşük beyanla yükten kurtuluyor.
Müteahhitler ise milyarlık ihalelere rağmen kimi zaman “sıfır vergi beyanı” verebiliyor.
Sistemin açıkları, emeğin değil sermayenin lehine işliyor.
Uzmanlar Uyarıyor: “Emekçiler Devleti Ayakta Tutuyor”
Ekonomistler uyarıyor: Vergi adaletsizliği derinleşirse sosyal adalet yara alır.
“Memurlar, hem hizmet üretiyor hem de vergiyi ödüyor. Ancak ayrıcalıklı kesimler muafiyetlerle kurtuluyor. Vergi sistemi herkes için eşit olmalı” diyor uzmanlar.
Adalet Alın Terinden Başlar
Memurlar sadece görevini değil, ülkenin yükünü de taşıyor.
Vergi sistemi, çalışanın sırtından değil, kazananın hakkıyla katkı verdiği bir düzene dönüşmeli.
Adalet alın teriyle başlar.
